Σκοπός
του βιβλίου αυτού δεν είναι να αντικρούσει την "πολυπολιτισμικότητα" ως
θεωρητικό κατασκεύασμα καθώς, όπως υπογραμμίζει και ο καθηγητής
Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Duke Edward Tiryakian,
"δεν υπάρχει επιστημονική μέθοδος που να παρέχει κριτήρια βάσει των
οποίων μία κοινωνική φιλοσοφία είναι πιο έγκυρη από μία άλλη". Όμως,
μπορεί η εφαρμογή αυτής της κοινωνικής φιλοσοφίας στην πράξη να δείξει
αν αυτή λειτουργεί αποτελεσματικά ή όχι. Επιπλέον, τα θεωρητικά
κατασκευάσματα έχουν το μειονέκτημα ότι μπορεί να φαίνονται σωστά...
στην θεωρία. Το πόσο σωστά είναι επιβεβαιώνεται από την πρακτική
εφαρμογή τους. Και το βιβλίο αυτό εκεί αποσκοπεί. Να καταδείξει την
παταγώδη αποτυχία της πολυπολιτισμικότητας όπου και όπως και αν
εφαρμόσθηκε στην Δυτική Ευρώπη. Το βιβλίο περιγράφει τα διάφορα μοντέλα
πολυπολιτισμικότητας που εφαρμόσθηκαν στις κοινωνίες της Δυτικής
Ευρώπης, παραθέτει τα αποτελέσματα της εφαρμογής τους και εντοπίζει τους
λόγους πίσω από την αποτυχία τους. Ο εντοπισμός των λόγων είναι πολύ
χρήσιμος γιατί η συνειδητοποίησή τους θα βοηθήσει την Ελλάδα να αποφύγει
τα ίδια λάθη. Με βάση τις εμπειρίες των κοινωνιών αυτών το βιβλίο
προχωρεί στην εξαγωγή γενικών συμπερασμάτων και κλείνει με την
διαμόρφωση προτάσεων για την μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας
βασισμένων στα συμπεράσματα αυτά.
Το έθνος δημιουργεί το κράτος, όχι αντιστρόφως. Το έθνος δημιουργεί το κράτος, για να ολοκληρωθεί, δηλαδή να αποκτήσει την κυριότητα πάνω στον ζωτικό χώρο που χρειάζεται για την αναπαραγωγή του και για να ελέγχει τον μηχανισμό διανομής των αγαθών στα μέλη του, συμπεριλαμβανομένων των αγαθών της ασφάλειας, δικαιοσύνης και ελευθερίας. Στην Ελλάδα κυριαρχεί σήμερα η ακαδημαϊκή άποψη ότι «το κράτος δημιουργεί το έθνος». Η άποψη αυτή, (μερικώς μόνο αληθής και επομένως συνολικά ψευδής) ενδείκνυται για την αποδόμηση του έθνους ως δήθεν πρώτου ψεύδους. Ο λόγος που επεκράτησε στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας είναι ότι οι μεταπράτες θιασώτες της, σε αντίθεση με τους επικριτές της, χαίρουν πολιτικής προστασίας. Οι ίδιες δυνάμεις που προηγουμένως επιδοτούσαν τον εθνικισμό, ως ανάχωμα κατά του κομμουνισμού, από το 1989 και μετά στηρίζουν τον «κοσμοπολιτισμό» και τον ανεθνισμό ως ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης
Σκοπός του βιβλίου αυτού δεν είναι να αντικρούσει την «πολυπολιτισμικότητα» ως θεωρητικό κατασκεύασμα καθώς, όπως υπογραμμίζει και ο καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Duke Edward Tiryakian, «Δεν υπάρχει επιστημονική μέθοδος που να παρέχει κριτήρια βάσει των οποίων μία κοινωνική φιλοσοφία είναι πιο έγκυρη από μία άλλη». Όμως, μπορεί η εφαρμογή αυτής της κοινωνικής φιλοσοφίας στην πράξη να δείξει αν αυτή λειτουργεί αποτελεσματικά ή όχι. (. . .) Το βιβλίο περιγράφει τα διάφορα μοντέλα πολυπολιτισμικότητας που εφαρμόσθηκαν στις κοινωνίες της Δυτικής Ευρώπης, παραθέτει τα αποτελέσματα της εφαρμογής τους και εντοπίζει τους λόγους πίσω από την αποτυχία τους.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : http://www.hellasbooks.gr/index.php
Το έθνος δημιουργεί το κράτος, όχι αντιστρόφως. Το έθνος δημιουργεί το κράτος, για να ολοκληρωθεί, δηλαδή να αποκτήσει την κυριότητα πάνω στον ζωτικό χώρο που χρειάζεται για την αναπαραγωγή του και για να ελέγχει τον μηχανισμό διανομής των αγαθών στα μέλη του, συμπεριλαμβανομένων των αγαθών της ασφάλειας, δικαιοσύνης και ελευθερίας. Στην Ελλάδα κυριαρχεί σήμερα η ακαδημαϊκή άποψη ότι «το κράτος δημιουργεί το έθνος». Η άποψη αυτή, (μερικώς μόνο αληθής και επομένως συνολικά ψευδής) ενδείκνυται για την αποδόμηση του έθνους ως δήθεν πρώτου ψεύδους. Ο λόγος που επεκράτησε στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας είναι ότι οι μεταπράτες θιασώτες της, σε αντίθεση με τους επικριτές της, χαίρουν πολιτικής προστασίας. Οι ίδιες δυνάμεις που προηγουμένως επιδοτούσαν τον εθνικισμό, ως ανάχωμα κατά του κομμουνισμού, από το 1989 και μετά στηρίζουν τον «κοσμοπολιτισμό» και τον ανεθνισμό ως ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης
Σκοπός του βιβλίου αυτού δεν είναι να αντικρούσει την «πολυπολιτισμικότητα» ως θεωρητικό κατασκεύασμα καθώς, όπως υπογραμμίζει και ο καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Duke Edward Tiryakian, «Δεν υπάρχει επιστημονική μέθοδος που να παρέχει κριτήρια βάσει των οποίων μία κοινωνική φιλοσοφία είναι πιο έγκυρη από μία άλλη». Όμως, μπορεί η εφαρμογή αυτής της κοινωνικής φιλοσοφίας στην πράξη να δείξει αν αυτή λειτουργεί αποτελεσματικά ή όχι. (. . .) Το βιβλίο περιγράφει τα διάφορα μοντέλα πολυπολιτισμικότητας που εφαρμόσθηκαν στις κοινωνίες της Δυτικής Ευρώπης, παραθέτει τα αποτελέσματα της εφαρμογής τους και εντοπίζει τους λόγους πίσω από την αποτυχία τους.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : http://www.hellasbooks.gr/index.php
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου